Rekolekcje ks. Stanisława Kupczaka (5. – 6. 04. 2014)
Chciałbym w imieniu Polskiej Misji Katolickiej w Kilonii serdecznie podziękować naszemu gościowi z Francji ks. Stanisławowi za przygotowanie rekolekcji wielkopostnych. To już - po roku 2001 i 2008 - trzecia wizyta rekolekcyjnaksiędza i jesteśmy dobrej myśli, iż za kilka lat odwiedzi On nas ponownie.
Dziękujemy za wspólny czas skupienia i rozmyślań, które pozostaną w naszych sercach i umysłach, dziękujemy za słowa otuchy, że Bóg nas wspiera i bacznie obserwuje każdy nasz dobry a niekiedy i zły czyn. Dziękujemy za wspólne chwile zastanowienia nad naszym życiem w którym codzienna modlitwa i tą drogą kontakt z Panem Jezusem są gwarantem naszego duchowego jak i fizycznego spokoju. Dziękujemy Ci wreszcie drogi księże Stanisławie, że zajrzałeś w czasie tych rekolekcji trochę w nasze wnętrza, poruszyłeś nasze sumienia, otwierając nam oczy, uszy i serca na głos Pana Boga. Twoje rozważania pomogły nam lepiej pojąć, lepiej zrozumieć czym jest Wielki Post? To w tym właśnie okresie powinniśmy się zastanowić, czego możemy się pozbyć, co zmienić i czym ubogacić nasze życie wewętrzne, w czym też możemy pomóc innm.
Rozważaliśmy również, czym jest dla nas na codzień nasza świątynia. To tutaj przychodzimy by szukać Chrystusa w liturgii, w sakramentach, w słowie Bożym, we wspólnej modlitwie. Przychodzimy tu również podziękować Panu Bogu za wszystko co dobrego wydarzyło się w naszym życiu codziennym i prosić o dalszą pomoc i wsparcie w trudnych chwilach naszego życia.Zwróciłeś nam księże uwagę, iż po wyjściu z kościoła powinniśmy być dalej katolikami, wiernymi uczniami Chrystusa i iść dalej z Ewangelią, nie tylko do naszych bliskich ale i przypadkowych, obcych ludzi.
Twoje nauki rekolekcyjne pozwoliły nam również bliżej poznać przesłania Ojca Świętego Franciszka, skierowane do wszystkich katolików świata w Jego Orędziu na Wielki Post roku 2014. Orędzie to ma być dla nas zachętą do codziennego naśladowania Chrystusa, który „stał się ubogi, by wzbogacić nas swoim ubóstwem” To dla nas przecież Chrystus stał się człowiekiem.
Zwróciłeś nam też uwagę, abyśmy starali sią dostrzec różne rodzaje nędzy trapiące dzisiaj na codzień naszych bliskich, nasze współczesne, europejskie społeczeństwa. Szerzej naświetliłeś nam słowami Papieża trzy rodzaje nędzy: nędzę materialną, moralną i duchową. Najbardziej tragiczne to nędza moralna, w której człowiek staje się niewolnikiem nałogu i grzechu oraz nędza duchowa, która dotyka ludzi, którzy oddalają się od Boga i odrzucają jego nauki, jego miłość.
Jako Chrześcijanie jesteśmy powołani do tego, aby dostrzegać te wszystkie rodzaje nędzy trapiące naszych braci, dotykać ich dłonią, brać niekiedy na własne barki i łagodzić ich wymiar przez konkretne działania.
Kolejne rozważania dotyczyły współczesnych problemów rodzinnych, głównie stosunku rodziców do swoich dzieci. Skąd się biorą ich stresy, ich stany depresyjne, dlaczego często brak rodzinnego kontaktu, opartego na wzajemnej miłości. Zwróciłeś nam uwagę, iż zamiast dużo mówić, nawoływać i wymagać, powinniśmy swoim dzieciom dawać nieustające świadectwo w poprawnym, codziennym życiu rodzinnym i społecznym. Zadanie trudne, wmagające często wielu wyrzeczeń i rezygnacji z wielu przyzwyczajeń i przyjemności.
Mówiąc o katolickiej rodzinie, poruszłeś również z pewnym zatroskaniem aktualne problemy stosunku dzieci do swoich starych, często już schorowanych rodziców, cząsto pozbawionych właściwej opieki, rodzinnej miłości. A to przecież Chrystus uczył nas czym jest Boża miłość, miłość która jest łaską, ofiarnością oraz pragnieniem bliskości z bliskimi.
Dzisiejsze rozważania mamy księże Stanisławie jeszcze głęboko w sercach i każdy z nas w drodze do domu będzie napewno do Twoich nauk powracał.
Już na koniec jeszcze raz serdecznie dziękujemy za rekolekcje Wielkopostne, życząc Ci księże Stanisławie szerokiej drogi do Twojej francuskiej parafii oraz szczęśliwych i błogosławionych Swiąt Wielkanocnych. Szczęść Ci Boże.
W imieniu Polskiej Misji Katolickiej w Kilonii - Gerard Wilke