W refleksji nad Ewangelią liturgicznych czytań pierwszych dni Wielkiego Tygodnia przekazałem obraz o miłości Jezusa wobec Apostołów. Nie miała ona względu na osoby. Miłość Jezusa wobec uczniów była niezależna od postawy uczniów.

Triduum Paschalne w 2020 roku przeżywamy wraz z cierpiącym światem. Liturgia w Wielki Czwartek, w Wielki Piątek, modlitwy Wielkiej Soboty z Liturgią Zmartwychwstania Jezusa, sprawowana będzie bez udziału wiernych. Puste świątynie, bez wiernych nie muszą być jednak znakiem opuszczenia, pustki. Puste świątynie mogą być zapełnione duchem modlitwy, gdy każdy z nas ze swojej świątyni, każdej znanej świątyni, czerpał będzie siły od Ukrzyżowanego Jezusa. Także Jezus, w naszych świątyniach nie będzie samotny. Nasze serca i myśli mogą być z Jezusem w pustej a jednak duchowo pełnej świątyni. Krzyż z naszych świątyń niech będzie dla nas amboną z którego od Jezusa płyną słowa miłości i pocieszenia. Gdy tak otworzymy nasze serca dla Jezusa, odczujemy, że my też nie jesteśmy sami. Nie jesteśmy opuszczeni przez Boga. Tej świadomości, tej prawdy, potrzeba nam szczególnie w tym trudnym, dla nas i dla wszystkich ludzi czasie. Niech modlitwa w naszych Rodzinach utrwali w nas prawdę o domowym Kościele, który jest cząstką Wspólnoty Kościoła.

Życzę wielu chwil patrzenia na Krzyż Jezusa. Z spojrzenia na Krzyż niech rodzi się umiejętność modlitwy za cierpiący świat. „Dla Jego bolesnej Męki miej Miłosierdzie dla nas i całego świata”.

ks. Kazimierz

Wielki Tydzień w roku 2020 przeżywamy spotykając, po raz kolejny w czasie Świętego Tygodnia, Jezusa. Dzisiaj wielu z nas, z powodu pandemii przeżywa trudne chwile niepokoju. Nadziei szukamy u Jezusa. Niech na drodze spotkań z Jezusem wspomaga nas Matka Boża, która dla naszej Wspólnoty PMK – Kiel, jest Patronką. Prośmy, słuchając Jej głosu w intencjach wszystkich ludzi, w intencjach całego świata. Prośmy Boga o wszelkie łaski z wstawiennictwem św. Jana Pawła II, którego Pan Bóg dał Kościołowi. Święty Papież był przykładem wędrówki w kierunku wskazywanym przez Boga. Przeżywajmy trudne chwile pandemii z Jezusem. On nas umacnia. On wzmacnia naszą wiarę i obdarza nas nadzieją. Niech Dobry Bóg błogosławi nas i wszystkich ludzi Miłością, która wszystko przetrzyma, która nie ustaje.

Z nadzieją, umocnieni łaską odkupienia wchodzimy w tajemnicę samotności Jezusa, w tajemnicę Jego cierpienia, a ostatecznie w tajemnicę zmartwychwstania Jezusa. Jak droga na pustyni Negew (na zdjęciu) prowadzi ku życiu tak droga z Jezusem przez trud i cierpienie wiedzie ku zmartwychwstaniu.

Tam, gdzie jesteśmy, w duchu Wspólnoty podejmujmy modlitwę, by na ten szczególny sposób w samotności, a jednak w duchowej łączności z innymi, budować Wspólnotę Wiary. Jezusa nieustannie prośmy o Miłosierdzie dla nas i całego świata.

Św. Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 roku o godz. 21.37. Od chwili ogłoszenia o śmierci św. Papieża rozpoczęła się wielka wspólna modlitwa w kościołach, kaplicach, rodzinach. I w naszej Wspólnocie (Kiel) w godzinach nocnych uczestniczyliśmy w Mszy św. dołączając do głosu modlitwy całego świata. Ludzie gromadzili się na wspólną modlitwę.

Dziś w obliczu istniejącej sytuacji pandemii nie możemy spotkać się na wspólnej modlitwie, ale o godz. 21.37, w godzinę śmierci św. Jana Pawła II, podejmijmy modlitwę w miejscu naszego przebywania by za wstawiennictwem św. Jana Pawła II prosić Dobrego Boga o ustanie pandemii o błogosławieństwo dla chorych o błogosławieństwo dla wszystkich, którzy troszczą się o chorych o miłosierdzie dla nas i całego świata.

Podejmijmy wezwanie do modlitwy w danej chwili, które przekazał Papież Franciszek w czasie środowej audiencji generalnej. Papież zachęcał do zawierzenia siebie i innych wstawiennictwu świętego Jana Pawła II. Podejmijmy wezwanie do modlitwy w obecnych czasach zagrożenia, które skierował do nas ks. kard. Stanisław Dziwisz, podejmijmy proponowaną modlitwę.

 

W piątek 27.03.2020 rozważajmy Drogę Krzyżową Jezusa z św. Janem Pawłem II słowami zapisanymi prze kard. J. Ratzingera. Niech to rozważanie prowadzi nas do Ewangelii z 5 Niedzieli Wielkiego Postu o wskrzeszeniu Łazarza. Przypomnieć możemy sobie słowa Jezusa: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem”.